اسپوندیلوز گردنی چیست و چه علائمی دارد؟

اسپوندیلوز گردن یک اصطلاح کلی برای ساییدگی ناشی از افزایش سن در  ستون فقرات گردنی است. با کم آبی و کوچک شدن دیسک‌ها، علائم آرتروز از جمله برآمدگی‌های استخوانی در امتداد لبه‌های استخوان‌ها (خار‌های استخوانی) ایجاد می‌شود.

اسپوندیلوز گردن بسیار شایع است و با افزایش سن بدتر می‌شود. بیش از ۸۵ درصد از افراد بالای ۶۰ سال به اسپوندیلوز گردنی مبتلا هستند.

اکثر مردم هیچ علامتی از این مشکلات را تجربه نمی‌کنند. هنگامی که علائم ظاهر می‌شوند، درمان‌های غیر جراحی اغلب موثر هستند.

علائم

در اکثر افراد، اسپوندیلوز گردن هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند.  علائم معمولاً شامل درد و سفتی در گردن هستند.

گاهی اوقات، اسپوندیلوز گردن منجر به باریک شدن فضای مورد نیاز نخاع و ریشه‌های عصبی می‌شود که از ستون فقرات به سمت بقیه بدن می‌رود. اگر نخاع یا ریشه‌های عصبی گیر کرده باشند، ممکن است این موارد را تجربه کنید:

• سوزن سوزن شدن، بی‌حسی و ضعف در بازو‌ها، دست‌ها، پا‌ها یا پا‌ها
• عدم هماهنگی و مشکل در راه رفتن
• از دست دادن کنترل مثانه یا روده

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر متوجه شروع ناگهانی بی‌حسی یا ضعف، یا از دست دادن کنترل مثانه یا روده شدید، به پزشک مراجعه کنید.

علل

اسپوندیلوز گردنیکادر گفتگوی پاپ آپ را باز کنید

با افزایش سن، استخوان‌ها و غضروف‌هایی که ستون فقرات و گردن شما را تشکیل می‌دهند، به تدریج دچار ساییدگی و پارگی می‌شوند. این تغییرات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• دیسک‌های خشک شده دیسک‌ها مانند بالشتک بین مهره‌های ستون فقرات شما عمل می‌کنند. در سن ۴۰ سالگی، دیسک‌های ستون فقرات اکثر افراد شروع به خشک شدن و کوچک شدن می‌کنند، که امکان تماس بیشتر استخوان به استخوان بین مهره‌ها را فراهم می‌کند.
• فتق دیسک. سن نیز بر بیرونی دیسک‌های ستون فقرات شما تأثیر می‌گذارد. ترک‌ها اغلب ظاهر می‌شوند که منجر به برآمدگی (فتق) دیسک‌ها می‌شود – که گاهی اوقات می‌تواند روی نخاع و ریشه‌های عصبی فشار بیاورد.
• خار‌های استخوانی: دژنارسیون دیسک اغلب منجر به تولید مقادیر اضافی استخوان در ستون فقرات در تلاشی نادرست برای تقویت ستون فقرات می‌شود. این خار‌های استخوانی گاهی اوقات می‌توانند نخاع و ریشه‌های عصبی را تحت فشار قرار دهند.
• رباط‌های سفت. رباط‌ها تار‌های بافتی هستند که استخوان را به استخوان متصل می‌کنند. رباط‌های ستون فقرات می‌توانند با افزایش سن سفت شوند و گردن شما را کمتر انعطاف‌پذیر کنند.

عوامل خطر

عوامل خطر برای اسپوندیلوز دهانه رحم عبارتند از:

• سن. اسپوندیلوز دهانه رحم بخشی طبیعی از پیری است.
• شغل. مشاغلی که شامل حرکات تکراری گردن، قرار گرفتن در وضعیت نامناسب یا کار زیاد بالای سر هستند، فشار بیشتری را به گردن شما وارد می‌کنند.
• آسیب‌های گردن. به نظر می‌رسد آسیب‌های قبلی گردن خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردن را افزایش می‌دهد.
• عوامل ژنتیکی برخی از افراد در خانواده‌های خاص در طول زمان بیشتر این تغییرات را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر این تغییرات را تجربه نمی‌کنند.
• سیگار کشیدن. سیگار کشیدن با افزایش گردن درد مرتبط است.

عوارض

اگر طناب نخاعی یا ریشه‌های عصبی شما در نتیجه اسپوندیلوز گردنی به شدت فشرده شود، آسیب دائمی هم می‌تواند ایجاد شود.

تشخیص

پزشک احتمالاً با یک معاینه فیزیکی شروع می‌کند که شامل موارد زیر است:

• بررسی دامنه حرکت در گردن
• تست رفلکس‌ها و قدرت عضلانی خود برای یافتن اینکه آیا فشاری روی اعصاب نخاعی یا نخاع شما وجود دارد یا خیر
• تماشای راه رفتن شما برای دیدن اینکه آیا فشرده‌سازی ستون فقرات بر راه رفتن شما تأثیر می‌گذارد یا خیر

تست‌های تصویربرداری

تست‌های تصویربرداری می‌توانند اطلاعات دقیقی را برای راهنمایی تشخیص و درمان ارائه دهند. پزشک شما ممکن است توصیه کند:

• اشعه ایکس گردن. اشعه ایکس می‌تواند ناهنجاری‌هایی مانند خار استخوان را نشان دهد که نشان دهنده اسپوندیلوز گردن است. اشعه ایکس گردن همچنین می‌تواند علل نادر و جدی‌تر درد و سفتی گردن مانند تومور‌ها، عفونت‌ها یا شکستگی‌ها را رد کند.
• سی تی اسکن. سی تی اسکن می‌تواند تصویربرداری دقیق‌تری به خصوص از استخوان‌ها ارائه دهد.
• ام آر آی. ‌ام آر آی می‌تواند به مشخص کردن مناطقی که ممکن است اعصاب در آن‌ها فشرده شود کمک کند.
• میلوگرافی. یک رنگ ردیاب به کانال نخاعی تزریق می‌شود تا تصویربرداری با اشعه ایکس یا سی تی با جزئیات بیشتری ارائه شود.

تست‌های عملکرد عصبی

پزشک شما ممکن است آزمایش‌هایی را برای تعیین اینکه آیا سیگنال‌های عصبی به درستی به عضلات شما منتقل می‌شوند یا خیر توصیه کند. تست‌های عملکرد عصبی عبارتند از:

• الکترومیوگرافی. این آزمایش فعالیت الکتریکی اعصاب شما را اندازه‌گیری می‌کند، زیرا آن‌ها پیام‌هایی را به ماهیچه‌های شما در هنگام انقباض و استراحت ماهیچه‌ها منتقل می‌کنند.
• مطالعه هدایت عصبی الکترود‌ها در بالای عصب مورد مطالعه به پوست شما متصل می‌شوند. یک شوک کوچک از طریق عصب برای اندازه‌گیری قدرت و سرعت سیگنال‌های عصبی وارد می‌شود.

درمان

درمان اسپوندیلوز گردن به شدت علائم و نشانه‌های شما بستگی دارد. هدف از درمان تسکین درد، کمک به شما در حفظ فعالیت‌های معمول خود تا حد امکان و جلوگیری از آسیب دائمی به نخاع و اعصاب است.

دارو‌ها

اگر مسکن‌های بدون نسخه کافی نیستند، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

• دارو‌های ضد انعقادی غیراستروئیدی. در حالی که برخی از انواع NSAID‌ها بدون نسخه در دسترس هستند، ممکن است برای تسکین درد و التهاب مرتبط با اسپوندیلوز گردن به نسخه‌های قوی با نسخه نیاز داشته باشید.
• کورتیکواستروئید‌ها یک دوره کوتاه پردنیزون خوراکی ممکن است به کاهش درد کمک کند. اگر درد شما شدید است، تزریق استروئید ممکن است مفید باشد.
• شل‌کننده‌های عضلانی برخی دارو‌ها مانند سیکلوبنزاپرین می‌توانند به کاهش اسپاسم عضلانی در گردن کمک کنند.
• دارو‌های ضد تشنج. برخی از دارو‌های صرع، مانند گاباپنتین و پره گابالین ، می‌توانند درد اعصاب آسیب دیده را کاهش دهند.
• دارو‌های ضد افسردگی برخی از دارو‌های ضد افسردگی به کاهش گردن درد ناشی از اسپوندیلوز گردن کمک می‌کنند.

درمان

فیزیوتراپیست می‌تواند تمریناتی را برای کمک به کشش و تقویت عضلات گردن و شانه‌ها به شما آموزش دهد. برخی از افراد مبتلا به اسپوندیلوز گردنی از استفاده از کشش سود می‌برند، که می‌تواند به ایجاد فضای بیشتری در ستون فقرات در صورت فشرده شدن ریشه‌های عصبی کمک کند.

عمل جراحی

اگر درمان محافظه کارانه با شکست مواجه شد یا اگر علائم و نشانه‌های عصبی شما – مانند ضعف در بازو‌ها یا پا‌ها – بدتر شد، ممکن است برای ایجاد فضای بیشتری برای نخاع و ریشه‌های عصبی خود به جراحی نیاز داشته باشید.

جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• برداشتن فتق دیسک یا خار استخوان
• برداشتن بخشی از مهره
• ادغام بخشی از گردن با استفاده از پیوند استخوان و سخت‌افزار

شیوه زندگی و درمان‌های خانگی

اسپوندیلوز خفیف دهانه رحم ممکن است به موارد زیر پاسخ دهد:

• ورزش منظم. حفظ فعالیت به سرعت بهبودی کمک می‌کند، حتی اگر مجبور باشید به دلیل گردن درد به طور موقت برخی از تمرینات خود را تغییر دهید. افرادی که روزانه پیاده روی می‌کنند کمتر دچار گردن درد و کمردرد می‌شوند.
• مسکن‌های بدون نسخه. ایبوپروفن، ناپروکسن  یا استامینوفن اغلب برای کنترل درد مرتبط با اسپوندیلوز گردن کافی است.
• گرما یا یخ. قرار دادن گرما یا یخ روی گردن می‌تواند درد عضلات گردن را کاهش دهد.
• گردنبند نرم. بریس به عضلات گردن شما اجازه استراحت می‌دهد. با این حال، گردن‌بند باید فقط برای مدت کوتاهی استفاده شود زیرا در نهایت می‌تواند عضلات گردن را ضعیف کند.