تنگی کانال نخاع

تنگی کانال نخاع: درمان با روش‌های مدرن فیزیوتراپی

به گزارش مجله اینترنتی توزلو به نقل ازیگ پزشک

بیشتر بیمارانی که با بیماری تنگی کانال نخاع مواجه هستند تصور می‌کنند که این عارضه با درمان فیزیوتراپی غیر قابل درمان است. اما دکتر حیدر سعادتی نظر متفاوت و خوش‌بینانه‌ای در زمینه درمانهای تکنولوژیک فیزیوتراپی تنگی کانال نخاعی ارائه می‌کند.

دکتر حیدر سعادتی دکترای تخصصی فیزیوتراپی در زمینه درمان دائمی تنگی کانال نخاع به شایع‌ترین سؤال‌های بیماران پاسخ گفته است.

 تنگی کانال نخاعی چیست؟

تنگی نخاع زمانی اتفاق می‌افتد که بافت نرم یا استخوان بیش‌ازحد سوراخ‌های استخوان‌های ستون فقرات را تنگ می‌کند به‌طوری‌که اعصاب تحت فشار قرار می‌گیرند این حالت می‌تواند باعث درد و بی‌حسی یا ضعف در پاها و باسن شود که در صورت درمان نشدن تنگی کانال منجر به فلج شدن فرد می‌شود.

 چه چیزی باعث تنگی کانال نخاع می‌شوند؟

با افزایش سن ستون فقرات ما نیز پیر می‌شوند که باعث که با آسیب‌های مثل پارگی دیسک تسریع می‌شود، بافت‌های نرم ستون فقرات ضخیم و خشک می‌شود، غضروف مفاصل خراب می‌شود و خار استخوانی ایجاد می‌شود ترکیب همه این‌ها منافذ اعصاب را تنگ می‌کند.

علائم تنگی نخاع چیست؟
علائم در افراد مختلف متفاوت است. آنها ممکن است شامل موارد زیر باشند: کمردرد، که ممکن است از پشت به باسن و پایین پا، گاهی اوقات به پا منتشر شود. ضعف، بی حسی یا گرفتگی در پاها که معمولاً هنگام راه رفتن بدتر می شود و با نشستن تسکین می یابد.  در موارد شدید، از دست دادن کنترل روده یا مثانه وجود دارد.

تنگی نخاع چگونه تشخیص داده می شود؟

تشخیص به شدت بر اساس علائم شما و معاینه است. مطالعات تصویربرداری می تواند شامل اسکن MRI، سی تی اسکن و اشعه ایکس معمولی باشد.

چه چیزی باعث درد می شود؟
ستون فقرات شما باید مستحکم و با ثبات باشد تا صاف ایستادن را ممکن سازد و همچنین انعطاف پذیر باشد و به شما امکان خم شدن و چرخیدن را بدهد. این از نظر مکانیکی بسیار چالش برانگیز است و ستون فقرات شما را در برابر فشار ها آسیب پذیر می کند.
ستون فقرات از زنجیره ای از استخوان ها به نام مهره تشکیل شده است که توسط رباط ها و ماهیچه ها به یکدیگر متصل شده اند. مهره ها نخاع را پوشانده و از آن محافظت می کنند.

ایجاد علائم تنگی کانال نخاع در راه رفتن

دیسک ها، مهره ها را جدا می کنند و مانند یک بالشتک عمل می کند و شوک را در طول ستون فقرات جذب می کند. این دیسک از ماده ژله ای به نام هسته تشکیل شده است که با لایه های بیرونی بسیار قوی به نام حلقه پوشیده شده است. دیسک‌ها منبعی از رگ‌های خونی برای تغذیه و پر کردن آنها ندارند، بلکه از طریق انتقال مایعات، مواد مغذی و اکسیژن از استخوان‌ها (مهره‌ها) انجام می شود. این انتقال مایع به اختلاف فشار بین داخل دیسک ها و مهره ها و رگ های خونی اطراف بستگی دارد. به همین دلیل است که بیشتر تغذیه و بازسازی دیسک زمانی انجام می شود که دراز می کشیم و فشار داخل دیسک ها کاهش می یابد. این فرآیند خیلی کارآمد نیست و با افزایش سن، دیسک توانایی آن برای بهبود و بازسازیش کم می شود و بیشتر در معرض ساییدگی قرار می گیرد.

هنگامی که ما هر روز از پشت خود استفاده می‌کنیم، دیسک‌ها مستعد آسیب و تحلیل هستند، زیرا از طریق نشستن، خم شدن و بلند کردن فشار وارد می‌شوند. در دو سطح پایینی ستون فقرات کمری، نیروهای استرس می تواند معادل ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ پوند فشار در هر اینچ مربع باشد. آسیب مکرر دیسک را ضعیف می کند، در حالی که اولین تغییراتی که در دیسک ها رخ می دهد پارگی حلقه های دیسک است. با افزایش فشار داخل دیسک، پارگی حلقه ها ممکن است باعث شود دیسک مانند یک لاستیک کهنه با پوشش شکسته برآمدگی کند. هر گونه آسیب داخلی به دیسک ممکن است باعث درد شدید در پشت شود. اگر تمام لایه های حلقوی شکسته شود، هسته ژله مانند از دیسک بیرون می زند و باعث فتق دیسک می شود. برآمدگی یا فتق دیسک ممکن است بر روی اعصاب ستون فقرات فشار بیاورد و باعث سیاتیک شود که می تواند به عنوان ضعف در عضلات شما احساس شود.
فشار های مکرر باعث منجر به تخریب دیسک می شود که سفت و خشک می شود و باعث می شود خاصیت ضربه گیر خود را از دست بدهد. این روند ممکن است تا زمانی که دیسک از هم بپاشد ادامه یابد، و فشار مکانیکی روی استخوان‌ها و مفاصل را افزایش می‌دهد که منجر به آرتروز می‌شود.

 

درمانهای پیشرفته تنگی کانال نخاعی:

رویکردهای سنتی برای درمان کمردرد اغلب شامل داروهای ضد درد، شل‌کننده‌های عضلانی، تزریق استروئید و توصیه‌هایی برای “تسکین” است. زمانی که آن روش ها در کاهش درد و اختلال عملکرد ناکام باشند، جراحی اغلب گام بعدی است. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که مراقبت محافظه کارانه حداقل به اندازه جراحی موثر است، اما بدون خطر.

اخیرا و طی چند سال گذشته با گسترش فناوری و ایجاد تکنولوژی‌های مدرن، در کلینیک فیزیوتراپی شمیم، با رویکرد کاهش دادن فشار از روی نخاع و بهبود عملکرد مکانیکی ستون فقرات، روشهای جدید فیزیوتراپی انجام می شود بطوریکه علائم درد پاها کاهش یافته و متعاقب آن سطح فعالیت از لحاظ کمی و کیفی بهبود می‌یابد. یکی از این راهبردهای افزایش انعطاف‌پذیری مقاطع دچار تنگی کانال استفاده از روش القاء مغناطیس برون بدنی و تکنیک‌های استئوپاتی است.

اکثر افراد از متخصص استئوپاتی برای بهبود بیماری‌هایی کمک می‌گیرند که بر عضلات، استخوان‌ها و مفاصل آنها تاثیر گذاشته است. این اختلالات به شرح زیر می‌باشد:

  • کمر درد مزمن و حاد
  • درد گردن پس از ضربه یا هر نوع آسیب دیدگی
  • درد شانه و آرنج به عنوان مثال در اختلال تنیس البو
  • آرتریت
  • مشکلات مرتبط با لگن ران و پا
  • آسیب دیدگی ناشی از فعالیت ورزشی
  • درد عضله و مفصل ناشی از رانندگی کردن و کار کردن یا بارداری

 

 

دکتر حیدر سعادتی دکترای تخصصی فیزیوتراپی با تشخیص تنگی کانال نخاع و درمان با روشهای تکنولوژیک، راهکار موثری برای درمان تنگی کانال ارائه می دهد.

درمان با استئوپاتی

دکتر حیدر سعادتی دکترای فیزیوتراپی

استئوپاتی فلسفه ای از مراقبت های پزشکی است که نیازهای بیماران را با تأکید بر روابط متقابل بین ساختار، عملکرد و توانایی بدن برای درمان خود ترکیب می کند. به ویژه، بیشتر تکنیک های استئوپاتی عبارتند از: با هدف کاهش یا حذف محدودیت‌های ساختار و عملکرد مناسب
می‌کند. درد شایع‌ترین دلیلی است که بیماران به دنبال استئوپاتی هستند.
در کلینیک فیزیوتراپی شمیم بمنظور درمان و کاهش علایم تنگی کانال نخاع امکانات تکنولوژیکی فراهم شده است که به وسیله درمان با آنها، بیماران با تنگی کانال نخاعی به سطح جدیدی از فعالیت دست پیدا کنند و بتوانند فعالیت‌هایی که از دست ‌رفته بود را تا حد رضایت بخشی باز یابند.

رویکردهای سنتی برای درمان کمردرد اغلب شامل داروهای ضد درد، شل‌کننده‌های عضلانی، تزریق استروئید و توصیه‌هایی برای “تسکین” است. زمانی که آن روش ها در کاهش درد و اختلال عملکرد ناکام باشند، جراحی اغلب گام بعدی است. با این حال، تحقیقات نشان می دهد که مراقبت محافظه کارانه حداقل به اندازه جراحی موثر است، بدون خطر و هزینه روش های تهاجمی غیر ضروری.

 

تمرینات درمانی برای تنگی کانال نخاع

تمرین‌هایی که برای تسکین و درمان تنگی کانال نخاعی به‌کارمی‌روند، معمولا مبتنی بر انعطاف‌پذیری هستند (حرکات خم شدن به جلو). این حالت کانال‌های تنگ شده‌ی استخوانی را باز می‌کند، فشار را از روی ریشه‌ی عصب می‌کاهد و به بیماران این امکان را می‌دهد که تمرینات را موثرتر و با درد کمتر انجام دهند.

تمرینات تنگی کانال نخاع

<سایت یک پزشک / منبع

Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیست − 19 =