به گزارش مجله اینترنتی توزلو به نقل ازیگ پزشک
دانشمندان ژنوم دو اسکلت باستانی را توالی‌یابی (سکانس) کردند و دریافتند که آنها قدیمی‌ترین DNA انسان در جزایر بریتانیا هستند. این داده‌ها داستان دو مهاجرت جداگانه انسان های اولیه را به جایی که اکنون بریتانیا نامیده می‌شود و نحوه زندگی این فرهنگ‌های مختلف نشان می‌دهد.
یکی از اسکلت‌ها در غار گوف در سامرست پیدا شد، در حالی که دیگری فردی بود که در غار کندریک در شمال ولز زندگی می کرد.
تصور می‌شد که قدمت هر دوی آنها به پایان دوره پارینه سنگی، بین ۱۰هزار تا ۲۰ هزار سال پیش بازمی‌گردد. در آن زمان، تمام گونه‌های دیگر انسان‌ها از بین رفته بودند و انسان‌های مدرن در حال گسترش در سراسر جهان بودند.
شواهدی وجود دارد که آنها در اوایل ۴۴۰۰۰ سال پیش در بریتانیا بوده‌اند، اما شکاف بزرگی در شواهد وجود دارد که نشان می‌دهد انسان‌ها در آخرین عصر یخبندان قبل از بازگشت در ده‌ها هزار سال بعد از این منطقه رانده شده‌اند.
برای بررسی بیشتر، محققان موزه تاریخ طبیعی لندن، کالج دانشگاهی لندن و موسسه فرانسیس کریک ژنوم استخوان ها را توالی‌یابی کردند و تاریخ‌گذاری رادیوکربنی را انجام دادند.
آنها دریافتند که فرد غار گوف زنی است که حدود ۱۵۰۰۰ سال پیش مرده است. اصل و نسب او به مهاجران اولیه به شمال غرب اروپا در حدود ۱۰۰۰ سال قبل برمی‌گردد.
جالب توجه است که فرد دوم هیچ ارتباطی با نفر اول نداشت – او مردی بود که حدود ۱۳۵۰۰ سال پیش به عنوان بخشی از یک گروه شکارچی-گردآورنده زندگی می‌کرد. به نظر می رسد اجداد او از خاور نزدیک آمده اند و حدود ۱۴۰۰۰ سال پیش به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند.
این تیم شواهدی پیدا کرد که نشان می‌دهد این دو گروه نه تنها از نظر ژنتیکی متمایز بودند، بلکه شیوه‌های فرهنگی بسیار متفاوتی نیز داشتند. به نظر می‌رسد که غار کندریک به عنوان محل دفن مورد استفاده قرار می‌گرفته و اشیای هنری کوچکی مانند استخوان‌های آرواره اسب تزئین شده پیدا شده است.
با این حال، گروه مسن‌تر از غار گوف، نشانه‌هایی از آدم‌خواری تشریفاتی، از جمله جمجمه‌های انسان تغییر یافته به فنجان‌های نوشیدنی را نشان دادند. رژیم غذایی آنها از جهات دیگر نیز متفاوت بود.
دکتر ریانون استیونز، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: «تحلیل‌های شیمیایی استخوان‌ها نشان داد که افراد غار کندریک غذاهای دریایی و آب شیرین زیادی از جمله پستانداران دریایی بزرگ خوردند. با این حال، انسان‌های غار گوف هیچ شواهدی مبنی بر خوردن غذاهای دریایی و آب شیرین نشان ندادند و عمدتاً از گیاه‌خواران خشکی‌زی مانند گوزن قرمز، گاو (مانند گاو وحشی به نام اوروک) و اسب می‌خوردند.»
این اسکلت ها مربوط به نمونه معروف دیگری به نام چدار من Cheddar Man هستند که او نیز در غار گوف پیدا شد و حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش زندگی می کرد. جالب اینجاست که ژنوم او تنها ۱۵ درصد از اصل و نسب زن مسن در همان غار را دارد – ۸۵ درصد دیگر از گروه شکارچی-گردآورنده در غار کندریک آمده است.
یافته های جدید به درک شیوه مهاجرت اولیه انسان از در اروپا و جهان کمک می‌کند..
این تحقیق در مجله Nature Ecology and Evolution منتشر شد.
<سایت یک پزشک / منبع
دیدگاهتان را بنویسید