به گزارش مجله اینترنتی توزلو به نقل ازیگ پزشک
تخمین زده می‌شود که ۱۳ درصد از سرطان‌های ریه تشخیص داده شده، سرطان ریه سلول کوچک SCLC باشند. طبق گفته سازمان ملی بیماری‌های نادر ، SCLC یک نوع سرطان تهاجمی است که “با رشد سریع و کنترل نشده سلول‌های خاصی در ریه‌ها مشخص می‌شود.”
اگر SCLC زود و قبل از گسترش تشخیص داده شود، درمان‌های فعلی می‌توانند بیماری را در ۲۵ درصد موارد کنترل کنند.
اما تحقیق تازه‌ای روی جهش های ژن EP300 در SCLC شاید اوضاع را درگرگون کند.
پیش آگهی فعلی برای بیماران SCLC ضعیف است و تنها ۷ درصد از بیماران بیش از ۵ سال زنده می‌مانند. این نشان‌دهنده فقدان اهداف معتبر برای درمان و فقدان همزمان عوامل هدفمند برای درمان بیماری است.
با مطالعه مدل‌های موش‌های دستکاری‌شده ژنتیکی، محققان دریافتند که EP300 – پروتئینی که ژن EP300 آن را رمزگذاری می‌کند – می‌تواند SCLC را تقویت یا مهار کند.
دانشمندان دریافته‌اند که بخشی از پروتئین EP300 – معروف به دامنه KIX – برای پیشرفت SCLC ضروری است.
EP300 یک پروتئین چند عملکردی است و از دست دادن عملکرد دامنه هیستون استیل ترانسفراز آن، باعث ایجاد سرطان می شود. این ایده با یافته‌های مدل‌های پیش بالینی تایید شده است. همحنین به‌طور غیرمنتظره‌ای، مدل‌ها نشان دادند که دامنه KIX جهش‌یافته EP300، هم اگر دست نخورده باقی بماند، باعث ایجاد بیماری می‌شود.
به طور خاص، فعل و انفعالات پروتئین-پروتئین با واسطه دامنه KIX EP300 برای بقای سلول های SCLC و آسیب پذیری در برابر عوامل مهارگر حیاتی هستند.
این موضوع دامنه KIX EP300 را به عنوان هدفی برای توسعه داروها برای درمان SCLC، به ویژه یک مهارکننده تعامل پروتئین-پروتئین دامنه KIX مطرح می‌کند.
این یافته ممکن است برای انواع دیگر سرطان نیز مفید باشد. جهش های EP300 گسترده هستند و نقش مهمی در سرطان‌های دیگر از جمله لوسمی و سرطان پستان سه‌گانه منفی دارند. (سرطان پستان سه‌گانه-منفی Triple-negative breast cancer یا به اختصار TNBC به هر گونه سرطان پستان گفته می‌شود که فاقد گیرنده استروژن (ER)، گیرنده پروژسترون (PR) و HER2/neu باشد.)
در حال حاضر، ما فقط طیف محدودی از درمان‌های شیمی‌درمانی را برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک در دسترس داریم که بسیاری از آنها دارای عوارض جانبی دشواری هستند.
این مطالعه آسیب پذیری بالقوه سرطان ریه سلول‌های کوچک را نشان داده که می‌تواند با داروهای جدید و هدفمند، هدف قرار گیرد. با این حال، مطالعات بیشتری برای تایید این نتایج و ایجاد یک رویکرد درمانی جدید مورد نیاز خواهد بود.
این یافته البته فقط یکی از گزینه های درمانی جدید بالقوه برای سرطان است.
روش‌های پژوهشی امیدوارکننده دیگری هم اکنون در حال انجام هستند، مانند توسعه روش‌های ایمنی درمانی یا پرتودرمانی با پرتو پروتون.
منبع
<سایت یک پزشک / منبع
دیدگاهتان را بنویسید