این مولکول‌های آسیب‌رسان به DNA ممکن است پیوندی بین سرطان روده بزرگ و IBD باشد

این مولکول‌های آسیب‌رسان به DNA ممکن است پیوندی بین سرطان روده بزرگ و IBD باشد

به گزارش مجله اینترنتی توزلو به نقل ازیگ پزشک

دانشمندان مولکول‌های آسیب‌رسان به DNA ساخته‌شده توسط باکتری‌های روده را کشف کرده‌اند که ممکن است توجیه‌گر ابتلا به بیماری التهابی روده (IBD) و میزان بیشتری سرطان کولورکتال در بعضی افراد باشند

در یک مطالعه جدید که پنجشنبه (۲۷ اکتبر) در مجله Science منتشر شد، محققان یک دسته از مولکول‌های آسیب‌رسان به DNA یا ژنوتوکسین‌ها را شناسایی کردند که قبلاً ناشناخته بودند و آن‌ها را «ایندولین» نامیدند.

این مولکول‌ها توسط باکتری Morganella morganii تولید می‌شوند، یک باکتری که در روده بیماران مبتلا به IBD و مبتلایان به سرطان کولورکتال تکثیر می‌شود.

ایندولین‌ها در آزمایش‌های آزمایشگاهی به DNA آسیب رساند و همچنین باعث رشد سرطان در موش‌های مبتلا به تومور‌های روده بزرگ می‌شود.

با جلوگیری از تولید ایندولین‌ها توسط M. morganii، می‌توان از رشد تومور در موش‌ها جلوگیری کنند.

البته قبلا هم تعدادی از باکتری‌های روده  با IBD و سرطان کولورکتال مرتبط بوده‌اند.

برای مثال، سویه‌های منتخب اشریشیا کلی با IBD مرتبط هستند و ژنوتوکسینی به نام کولی‌باکتین می‌سازند که به DNA آسیب می‌رساند و رشد تومور را در موش‌ها تحریک می‌کند.

کلا یافته جدید تایید کننده ارتباط میکروبیوم با بیماری‌های روده بزرگ و سرطان روده بزرگ است.

در درازمدت، این خط از تحقیقات می‌تواند به ابزار‌های غربالگری منجر شود که به پزشکان کمک می‌کند تا بیمارانی را که در معرض خطر بالای سرطان روده بزرگ قرار دارند، به سادگی با آزمایش مدفوع شناسایی کنند.

همچنین می‌تواند منجر به درمان‌های پیشگیرانه شود که فراوانی باکتری‌های مرتبط با سرطان را در روده بیماران کاهش دهد.

برای شناسایی مولکول‌های اسرارآمیز آسیب‌دهنده به DNA، محققان ابتدا بیش از ۱۰۰ نوع باکتری روده را از نمونه‌های مدفوع ۱۱ بیمار مبتلا به بیماری التهابی روده (کرون و کولیت اولسراتیو) را غربال کردند.

این تیم هر یک از این سویه‌های باکتریایی را در یک ظرف آزمایشگاهی با DNA رشد دادند و ۱۸ سویه را شناسایی کردند که به مولکول ژنتیکی آسیب می‌رسانند.

از این سویه‌ها، دانشمندان مولکول‌هایی را شناسایی کردند که باعث آسیب DNA می‌شوند.

دانشمندان نه تنها ایندولین‌ها را کشف کردند، بلکه یک ژن باکتریایی مورد نیاز برای ساختن آن‌ها را نیز شناسایی کردند: به اصطلاح ژن آسپارتات آمینوترانسفراز (aat) که یک آنزیم را کد می‌کند.

مطالعات بعدی همچنین باید دقیقاً مشخص کنند که چگونه ایندولین‌ها باعث آسیب DNA می‌شوند و چقدر این مولکول‌ها در رشد سرطان در مقایسه با سایر ژنوتوکسین‌ها تأثیر دارند.

 

<سایت یک پزشک / منبع

Share

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

14 + 20 =